-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31610 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

وقتي قيامت برپا ميشود، آيا تنها منظومه شمسي به هم ميريزد يا همة جهان؟

قيامت، براي همة جهان، اعم از منظومة شمسي، زمين و... است;

توضيح اين كه آيات متعددي كه دربارة مقدمات و علائم قيامت نازل شده همگي نشان ميدهد كه قيامت به طور ساده و آرام برپا نميشود بلكه رستاخيز انسانها مقارن با رستاخيزي در مجموعة جهان آفرينش و آميخته با دگرگوني عظيم و ناگهاني در سراسر نظام كائنات است(معاد، آيتاللّه مكارم شيرازي، ص 406، نشر هدف.) برخي از اين نشانهها عبارتند از زلزلة عظيم چنانكه خداوند ميفرمايد: اي مردم تقواي الهي پيشه كنيد كه زلزلة قيامت حادثة عظيمي است (حج، 1) اين زلزله موجب ميشود كه زمين آنچه در دل دارد را بيرون بريزد (زلزال، 2)، همچنين تاريك شدن خورشيد، بيفروغ شدن ستارگان، حركت كوهها و خرد شدن آنها، درهم ريختگي درياها، شكافته شدن آسمان، فروريختن ستارگان و... همگي از نشانههاي قيامت است كه در سورههاي تكوير، انفطار و قارعه به آن اشاره شده است.

به هر حال ظاهر بسياري از آيات قرآن اين معنا را تقويت ميكند كه اين كره خاكي و همچنين آسمانها ويران ميگردند و بر ويرانههاي آنها زمين و آسماني نو و تازه آفريده ميشود كه نسبت به اين زمين و آسمان در سطحي بالاتر از نظر تكامل قرار دارند.

خداوند متعال در آيه 48 سوره ابراهيم ميفرمايد:يَوْمَ تُبَدَّلُ الاْ ?َرْضُ غَيْرَ الاْ ?َرْضِ وَ السَّمَـَوَ َتُ...; در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر و آسمانها ]به آسمانهاي ديگر[ تبديل ميشوند. و در آيه 14 و 15 سوره حاقّه ميخوانيم: وَ حُمِلَتِ الاْ ?َرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَ َحِدَةً فَيَوْمَـئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَة; زمين و كوهها از جا برداشته ميشوند و در هم كوبيده ميشوند و در آن روز آن واقعه بزرگ تحقق مييابد. خلاصه سخن اينكه: از مجموع اين آيات و مانند آن به خوبي استفاده ميشود كه نظام كنوني جهان به اين صورت باقي نميماند ولي به طور كلي نابود نميشود; بلكه اين جهان در هم ميريزد و زمين صاف و مسطح ميگردد و مردم در زميني تازه و طبعاً ]كاملتر و عاليتر به حكم آنكه عالم ديگر همه چيزش از اين جهان وسيعتر و كاملتر است[ گام مينهند.(تفسيرنمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 10، ص 390.)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.